Op weg naar Kanab Utah 22-9-2019

Het was koud vanochtend -2, na het ontbijt zijn we gelijk vertrokken want we hadden een aardige rit voor de boeg en wilde natuurlijk ook nog wat zien, dus om 08.00 reden we van onze campground af weer onderweg naar Grand Canyon, even bij een MAC gestopt voor free WIFI, dus als een paar junks tegen de muur om te connectie met de buiten wereld. De canyon weer in , Ben mocht een zijn parkenpas en zijn id laten zien. We pakte nu een stuk van de South Rim om door te rijden naar Desert Vieuw. Onderweg nog een paar stops gemaakt om te genieten van de uitzichten, ook omgekleed van lange broek naar korte broek, als het zonnetje door komt is gewoon heerlijk. De uitkijk toren ik Desert Vieuw kon maar een klein gedeelte worden beklommen dat was jammer. En door naar ons eind doel, onderweg nog gestopt bij een uitzicht waar je niet hoeft te betalen maar wel een donatie mag geven en dit word je eigenlijk verplicht, we nemen aan dat het voor een goed doel is. Ook hier weer mooie vergezichten en een klein marktje wat door de indianen word gerund, echt mooie dingen sieraden enzo, maar dat draag je thuis nooit, dus onze knip bleef dicht. Daar kwamen we 2 Nederlandse stellen tegen met dezelfde RV, en die begonnen gelijk te klagen, dat er geen theedoeken enzo bij zaten, en dat ze al om 11.00 bij verhuur bedrijf waren van de RV maar hun afspraak was om 2 uur en dat ze niet eerder geholpen werden, ze lieten ze mooi wachten en dat de mensen van het verhuurbedrijf niet aardig waren, oke klaag,klaag, maar wij gaan verder. Deze weg slingert ook door de bergen, soms hoge bergen en dan weer vlaktes, met scherpen bochten naar links en rechts, ook hier rijden we weer door een groot gebied van de indianen de Navajo, we rijden door het Kaibab National Forest. Ook hier maar weer getankt, dat ding waar we tijdelijk in wonen lust een slokje. De natuur blijft veranderen het lijkt hier ook wat groener, maar op al die lange stukken land staat geen beest, ineens op de remmen, steekt een koppel schapen over met een hond, alleen de herder is zoek, hoofdschaap draagt wel een bel, dus de herder kan ze vinden. We maken nog een stop bij de Glen Canyon Dam het is dan ong 23 Gr, die is gebouwd tussen 1957 en 1964 daar aan ligt Lake Powell de op een na grootste kunstmatige mee van de State, we zijn een stukje over de beroemde Rainbowwarrior Bridge gelopen, daarna door na Page daar staan wel 10 verschillende kerken naast elkaar ieder met zijn eigen geloof, mooi toch dat dit zo maar kan. Nu door  naar Hanneke en Henri in Kanab, was nog wel ff een probleempje om er te komen, bleek dat hun ons al voorbij hadden zien komen alleen onze TomTom herkende dit adres niet, ik vragen aan een Amerikaan die mij heel gedienstig alles ging uitleggen, had zus lief gebeld en Henry kwam ons halen en loodste ons zo naar hun stulpje. Ik moet zeggen ze wonen prachtig, ze hebben een schitterend huis. Wat wel raar is we rijden Utah binnen en we maakte gelijk weer een sprong in de tijd de klok ging een uur vooruit, de bioritme is weer in de war. Weltrustem