Dag 6 rond Madeira

Na het ontbijt gaan we een rondje Madeira doen, we gaan eerst naar Camara de Lobos en kaap Cabo Girao, dit is de hoogste voorgebergte van Europa 580 mtr, daar lopen we over een glazen plateau, dat is nog steeds niet mijn ding maar we doen het wel, het uitzicht is indrukwekkend. Het parkeren is een dingetje hier, en dat valt niet mee, want er is loopt gelijk een geul langs de weg, en als je daar in komt kom je er niet zo makkelijk uit. We lopen een stukje door naar boven om te kijken of we daar de auto kunnen draaien, nee dat word weer achteruit rijden schuin naar beneden, Ben rijd en ik loop er voor, als in een begrafenis stoet.

We slingeren door naar ons volgende doel, met hier en daar een stop om van het uitzicht te genieten, soms staan onze ogen op steeltjes om over de heuvel heen te kijken waar we rijden want soms lijkt het net of de weg ophoud maar dan heb je ineens een scherpe bocht naar links of naar rechts.  We rijden verder naar het westen Ribeira Brava, ook hier weer een verschillende stops gedaan, wat ons opvalt dat niemand echt werkt, ze hebben alle tijd om aan hun auto te sleutelen of in de moestuin te werken, de gewassen staan er ook mooi bij, het is 22 graden maar niet echt zonnig, ik denk dat het in Madeira nooit echt zonnig is, de bergen staan regelmatig in de mist. Door naar Paul da Serra, de grootste hoogvlakte van Madeira, we doen nog een stop en daar staan ook Hollanders, dus een praatje pot uitwisselen wat wij en zij hadden gedaan, verder rijden heeft geen nut, zijnkomen net van die kant en de tunnel is afgesloten, oké veranderen we onze plannen, ondertussen is na de middag en gaan wat eten, stoppen bij een echt Madeira’s restaurantje, we nemen een Carne de vinha d’alhos, om je vingers bij af te likken, word er op gezegd, nu dat klopt je krijgt er geen bestek bij, het was veel te veel voor ons, dus de helft verdween in de prullenbak, en of ik echt lekker vond, nu nee.

De reis gaat verder naar S,Vicente en we rijden nu door het gebied met de druivenbomen, o real ziet je kleine watervallen uit de bergen komen, het is er nog groener dan groen, we hebben geen geluk vandaag we wilde het Kalkmuseum bekijken maar die is op maandag dicht,oké door naar Santana, we pakken weer verschillende tunnels, soms kort, soms erg lang, soms eenrichtingsverkeer, we rijden weer verder door de dorpjes en dan komen we in Santana, dit dorp bestaat bekend om zijn traditionele huisjes met strooien daken tot op de grond, wat grappig is om te zien hoe de boeren vroeger leefde, hopelijk niet met heel veel kinderen, want ze zijn super klein. Het leger geeft daar ook nog een demonstratie met muziek en al, we houden het voor gezien en zoeken de auto op om op ons gemak naar het hotel te rijden.

Bij het avond eten waren er ook allemaal Madeira specialiteiten, soort tomatensoep met ei, Vis met banaan, de espada( zwarte degenvis) met de zoete bananen die hier groeit, ik dacht neem ik dit, vooruit en het was heerlijk.