18 september 2023. Wells Gray provincial Park

Rond de klok van 05h00 stonden de “Hillebilly’s “ op, op de planning stond de Mount Robson de hoogste berg van de Canadezen Rockies, het weer speelde al niet mee, het regende zachtjes maar goed de planning was er nu eenmaal, rond de klok van 6 startte we de auto, en gingen op weg. Het was pikke donker, echt pikke donker en het ging steeds harder regenen, Petje af voor de chauffeur, maar voor de bijrijdster was het ook zeer zwaar, moest natuurlijk ook helpen sturen als ik dacht dat de camper te veel naar rechts ging, af en toe ook bij remmen, niet dat het helpt maar toch, maar dan ook weer zo dat de chauffeur het niet zag, sowieso is bijrijdster een klote baan, je moet alles in de gaten houden, ook dat mens wat de weg wijst uit het kastje, want die is ook weleens de weg kwijt. Als bijrijdster zit je ook altijd aan de verkeerde kant van de weg, altijd bij de afgravingen,vangrails enz, ook moet je voor de chauffeur zorgen, flesje openen, snoepje geven en dan ook nog proberen foto’s te maken, best zwaar dat alles.

 Gingen soms denk niet hard genoeg want we werden ook weleens ingehaald door vrachtwagens, maar die reden waarschijnlijk op bekend terrein, en ook de tegenliggers hielden gewoon hun groot licht aan. Iedereen hier rijdt zowat in z’n auto die Jeroen en Frieda ook rijden een RAM. Ook zijn ze overal aan de weg bezig volgens de borden, maar je zit niks gebeuren.

Het is een lange weg, maar ook een eenzame weg, er woont hier niemand, je ziet niemand, alleen af en toe  een paar raven die aan een lijk liggen te trekken of  de restje ervan wegwerken, er ligt wel een wolf ofzo iets aangereden maar ook daar word al druk van gegeten 

Vandaag hebben we 2x de klok van 07h00 1x in Alberta en 1x British Columbia.

Het blijft regen en we slaan de “Mount Robson” over, jammer maar heelaas het weer werkt niet mee, De “Mount Robson” is de hoogste berg 3.954 hoog, maar met dit weer zijn de looppaden te glad het is daar nl rond het vriespunt. We zien hem liggen en rijden door, we doen een tankstop en gaan weer door, het weer blijft druilerig. We trachten een koffiestop te doen, en draaien een pad op, Ben we mochten alleen op verharde paden rijden, toch. Ja, ik geloof het wel en nu, ja rij maar door maar na 5 km hobbelen,kuilen en zandpad, nog geen koffiestop.Dan maar keren, maar dat word keren op één vierkante meter, ik eruit naar voren,naar voren, draaien, naar achter nog een stukkie, ja weer naar voren en draaien, en dit nog en paar keer en de KAR is gedraaid, en we karren langzaam weer naar de verharde weg.

Het weer knapt langzamerhand op en houden wederom een tankstop, een koffie stop en we pakken gelijk maar ook de Super mee, weetje dat je in Canada geen sterke drank/bier/wijn in de Super kan kopen alleen in drankzaken.

Dan is nog een uurtje door kachelen om bij de campground van deze dag te komen, we komen veel te vroeg aan maar ja een brutaal mens heeft de halve wereld, we hebben nl ook niet geboekt, we boeken hem voor een nacht, want we gaan vandaag maar aan de waterval tocht beginnen. Zo gezegd zo gedaan, we gaan naar de  Helmcken Falls, dit is indrukwekkendste watervallen het park 135 mtr hoog en het water valt met veel donder geraas naar beneden, en wij gaan daar een trail(pad)hike(lopen) waarom dat tegenwoordig allemaal in het Engels moet ik weet het niet, tegenwoordig hike iedereen, dus loopt iedereen.  Wij volgen het spoor van het water op grote hoogte, en klimmen en klauteren weer over rotsen en boomwortels en om gevallen bomen.

Het water raast ver beneden onder ons door in een kloof, het valt ook weer in kleine stroomversnellingen, het water kleurt van blauw naar groen en ook weer naar grijs met mooie witte schuimkoppen er op, we klimmen, klauteren en lopen en genieten van het uitzicht, maar dan word het geluid van het water minder en besluiten om te keren, want we lopen wel maar niet echt op een pad en zijn nog niemand tegen gekomen die ook dit pad volgt, en we zijn onderweg wel een kruis tegen gekomen dat iemand daar is gestorven enzo willen wij nog niet eindigen.

En zo tikte 18 september ook langzaam weer voorbij