5 juli op naar Zakopana, 6 juli Legnickie Polem

Zo daar zijn we weer, even paar dagen weg geweestVroeg uit de veren, Peter zou ons om 8 uur ophalen, nog afscheid nemen van Justyna en haar ouders en dan verder  trekken met de Truus op 4 wielen. Bakkie gedaan, we kregen allemaal nog fles wodka en een fles zelf gemaakte limoncello mee en van het merk dat Justyna en haar moeder verkopen nog een lekker handgel. We nemen afscheid van iedereen, Justyna’s mama staat met tranen in ogen, we krijgen te horen wij zijn altijd welkom, zelfs Ilse en Gerard( ook zonder ons) wat ik niet kan begrijpen😂.

Op weg naar Zakopana, dit is normaal nog 2,5 uur bij het huis van Justyna vandaan, wij hebben er wel ruim 5 uur over gedaan, file’s, werken aan de weg, weg omleidingen, niet normaal. We dalen en klimmen met Truus op 4 wielen. Ze zijn hier echt overijverige werken aan de weg, werken op het land. En dan zien we in de verte het Tatra gebergte, met zijn hogen toppen.  Onze co-piloot gaat als we ooit weer op vakantie gaan niet meer, wil maar dat wel telkens links of rechts afgaan als we op de grote weg zit, maar goed deze dame heeft een Belgisch accent, misschien ligt het daar aan. Maar we komen toch op de camping aan, daar loopt een speciaal mannetje die zich zelf  De Hitler van de camping noemt, wij dachten nog dat is een rare grap, maar bleek niet zo te zijn. We kregen een tour naar het toilet gebouw, brandschoon, niet langer dan 10 minuten douche enz enz. Bij de urinoirs zat iets waar de heren op moesten mikken met plassen. De afvalput voor verontreinigd water en van die geest daar legen, en dan had hij nog een rij met bakken staan om voor afval. Oké.

Wevgingen met het openbaar vervoer naar Zakopana, dat is goed te doen, zus loopt nog steeds heel moeilijk, heeft haar voet verstuikt waarschijnlijk zaterdagavond. In het centrum uit gestapt om zo langs alle kraampjes en eettenten weer naar boven te sjouwen, het is hier echt toeristisch. We gaan wat eten en lopen weer verder, we zien hier van alles nonnetjes die een ijsje aan het eten zijn, mensen die in bergkleding, mensen die heel moeilijk lopen, waarschijnlijk een wandeltocht door de bergen gedaan, zo aan hun outfit te zien. Wij gaan weer met de bus terug naar huis, wat je dan meemaakt, we hangen in de bus vol gepropt met mensen, met en zonder mondkapjes er komen er steeds meer bij niet normaal. We geven allemaal commentaar maar hij blijft stoppen en proppen. 1,5 mrt afstand, waardan niet hier. We nemen nog een ijsje bij de Mac en de vakantie krijgt ineens een andere wending, we gaan niet naar het Tatra gebergte ivm met Ilse haar voet en ik ben zeer teleurgesteld.

6 juli, waar we naar toe gaan ik weet het niet in ieder geval richting huis, we rijden door slaperige dorpjes en ik val telkens in slaap, ben moe erg moe, af en toe word ik wakker maar draai mij dan weer om, om verder te slapen. We stoppen x om te eten en besluiten om vandaag de extra km te maken om dichter bij huis te komen, deze dag is toch al naar de klote, we rijden de hele dag, ook zitten we weer op de A4 die ons naar Duitsland brengt, het is warm. Langs de weg staan borden hoe warm het is de buiten temperatuur maar ook de temperatuur van de weg bv 26 graden en dan 40 graden temperatuur van de weg.

We staan op een camping waar het sanitair er niet uitziet, je wil eigenlijk niet eens gaan douche maar goed je gaat. Het was snikheet vannacht, tegen de ochtend koelt het gelukkig nog af.
Op Truus op 4 wielen heerst er nog steeds code rood