8 juli Maagdenburg en naar de laatste camping in Espelkamp

Vanochtend vroeg uit de veren want we wilde optijd gaan rijden met Truus op 4 wielen, op naar Maagdenburg, daar zouden we tot 12:00 uur rond struinen en dan door naar de laatste overnachting op de 70 cm pp. Wij waren optijd klaar, maar helaas de dame van de receptie kwam pas om 09:00 uur en daar stond ik dus met de sleutel van douche hokjes, ja zo maar achterlaten dat deden we niet, 20 euro borg. Ik naar stube, waar je broodjes, patat en bier kon kopen vragen of zij de sleutel wilde afgeven aan de receptie en dat ze ons 20 euro gaven en dat zij dan de sleutel wilde afgeven bij de receptie blablablabla, nu dat deden ze niet, oké dan wacht ik wel bij de receptie. Daar zitten te wachten ging erheen rolluik open, geen dame maar een man, en die wilde ook niet sleutel aan nemen, moest ik weer naar die koekenbakkers in die stube. Ja hoor eens even in mijn beste Duits, dat de heren van die Stube dat niet deden, oké hij ging wat regelen en in eens had ik 20 euro en hij de sleutel. Wij op naar Maagdenburg, daar de campers neer gezet en op de fiets verder, het fietsen lukte zus wel met haar zere voet. Over de de rivier de Elbe de stad in, de Elbe heeft een krachtig stroom, en de rivier splits zich in tweeen maar komt dan ook weer samen. We kwamen Maagdenburg binnen over een zeer oude brug, ernaast waren ze een nieuwe aan het maken. Trouwens er stond overal grote hijskranen, er word hier volop gebouwd, ijverige volke die Duitsers. We hebben geprobeerd 3 kerken/kathedralen te bezoeken 1 was dicht, de ander mochten je niet beklimmen in verband Corona, dat was wel jammer het was een gotische kerk met 2 torens, en in de ander liepen ze gewoon op het altaar. Ook het gebouw van Hunterwasser hebben we bezocht, helaas alle smeuïge details van deze gebouwen kan ik je niet geven, geen internetverbinding hier, of je aan het eind van de wereld bent, en de folders bezitten allemaal in de fietstas en die staat in de schuur van de camper. Maar daar gebouw van Hunterwasser is echt heel apart. Nu blijven die Duitsers toch wel apart volk, loop je in Polen overal zonder mondkapje op, hier niet, hier is het strenge regime. Gerard moest zoals gewoonlijk weer een toilet aan de binnenkant bekijken, dus break koffie stop en nu moet ik zeggen bij die Duitse bakkers is dat geen krimm, maar we mochten niet met zijn 4 naar binnen iv Corona. Maar goed heerlijke kop koffie met iets van aardbeienvlaai op, de rest moest natuurlijk weer zo nodig iets met veel slagroom nemen. Op de wc deur zat een code, zo dat niet iedereen hem kon gebruiken. Je weet “zo als de waard is, zo vertrouwd hij zijn gasten”. Het weer was niet zo best niet koud maar het begon te spetteren, wij terug naar die campers en begonnen aan onze 1 na laatste rit van deze reis. We vlogen over die autobahn en het Duitse land vloog ons voorbij. Was voor het eerst na de bruiloft dat ik niet in slaap viel in de auto maar weer vol gas vals zat mee te zingen. Volgens Ben is nu de bruiloft stress eruit. We zitten nu ergens op een camping in de middel of Duitsland, back to basis maar goed we slapen nog een nachtje op onze 70 cm pp, en we hebben al geslapen, want het regent zachtjes en dan vallen de oogjes van zelf dicht door dat getik op het dak van onze Truus.