9 juli Naar huis.

Vandaag de laatste dag met onze Truus op 4 wielen, na het ontbijt beginnen we alvast met ruimen, alles op het bed, zo dat we als we in Poeldijk arriveren zo kunnen lossen, want het plan is om dan als een speer Truus schoonmaken en daarna terug naar de verhuurder. Zo gezegd zo gedaan, we betalen nemen afscheid van Ilse en Gerard, we rijden nog een stuk achter elkaar, het komt met bakken uit de hemel,  Ilse en Gerard gaan ergens bij een benzinepomp van de grote weg af maar wij sjezen door wij ruikende de stal en gaan als een speer over die autobahn, het Duitse landschap vliegt aan ons voorbij, we zingen wat, we praten wat en al met al was het weer een hele belevenis, met als hoogtepunt de bruiloft van Peter en Justyna en in eens zijn we weer in Holland, we ook hier genieten van het uitzicht, de lakenvelders weer in de wei, het Hollandse wolkendek, want de zon is ook weer te voorschijn gekomen. Ja, de vakantie zit erop, en wat hebben we weer veel gedaan en gezien, en zoals kwamen we weer tijd te kort, we hadden nog zoveel willen zien en doen. Een ding is zeker, we komen nog keertje terug Polen, dat is zeker, er zijn daar nog velen mooie steden te bezoeken en vergeet het Tatra gebergte niet, wanneer ja dat weten wij niet, als het weer op ons pad komt. We hebben 3546 km gereden in 14 dagen tijd en daarvan heeft Truus nog een lang weekend vrij gehad. We hebben schitterend weer gehad, we hebben vele mooie dingen gezien, we hebben hele lieve mensen ontmoet in Polen, de familie van Justyna, haar Vader en Moeder maar ook haar broers. Ook de werkgever en collega’s die naar de bruiloft waren gekomen, super gewoon, wat hebben we met elkaar gelachen,gezongen,gezopen en gedanst. We zijn in Auschwitz-Birkenau geweest dat blijft een litteken in de geschiedenis van de mensheid, daar word je stil, daar hoor je geklaag en het geween nog.

We hebben Truus weggebracht, onze Duitse Truus, we reden nl met een Duits kentekenplaat, we begrepen eerst maar niet waarom iedereen gelijk in het Duits tegen ons ging lullen, tot dat het kwartje viel.

Hoogtepunt De Bruiloft

Dieptepunt code rood

Onze vakantie “ Was eine  Hel” stop woordje, zelfs de broers van Justyna riepen het.

Wij willen iedereen bedanken die met ons mee leefde naar de bruiloft toe, die ons feliciteerde met ons mooie Bruidspaar, die de moeite namen om onze verhalen te lezen. Wij hebben genoten van onze vakantie en ik hoop jullie van ons gezwam. 
 

Tot de volgende vakantie, zal ik maar zeggen

Ben en Karin

ps:Nel gefeliciteerd ( Ben zijn zus is vandaag jarig)