wandeldag

Vandaag is het de 21 ste en onze Prisca is jarig 35 jaar is geworden, Prisca gefeliciteerd.

Vannacht wederom warm, Saartje heeft haar plek gevonden dus ik loop nu nog alleen naar de toilet, het kopje gaat wel omhoog maar volgens mij denkt gaat dat Zeik wijf weer. Ze ligt nu gewoon op bed, gelukkig veel op Ben zijn kant want ik beweeg te veel. Wij hebben een soort living apart together bed met een soort leef kuil daar draait mevrouw haar kont in en dan ligt ze best, zal thuis toch wel weer gewoon de bench worden, ben ik bang.

Ik werd vanochtend wakker en dacht dit gaat het niet worden vandaag, mijn rechter kant van mijn en tong naar mijn oor was helemaal verstijfd en ik kon eigenlijk niet wakker worden. Toch naar het ontbijt, Tineke zeg gaat zeker niet, ik weet niet wat ik heb moe,moe en nog eens moe, moet echt slapen. Wij de medicijnen van die apotheker na gekeken daar kan je zowat een olifant mee onder zeil krijgen en ik heb weinig nodig van 1kalmeringstabletje ga ik al onder zeil. Na het eten ben ik met mijn kleding en al in bed gaan liggen en was binnen 2 tellen weg, moest slapen. Ongezellig maar ik kon er niets aan doen.

Maar vandaag ging toch ieder zijn ding doen, Matty en Tineke gingen met de bus reis mee die in het Enjoy concept zit en wij wilde gaan lopen. M+T gingen een dagje uit met de grijze golf, een soort zonnebloem reisje gingen ze maken, niets mis mee hoor. Maar ik ben daar nog te jong voor(😜). Rollators enzo werden allemaal ingeladen, Ben zwaaide ze uit, en ik lag nog heerlijk in droomland. Rond een uur of half 12 hoor ik heel zachtjes gaan we nog lopen als het niet gaat loop ik alleen een rondje, kreunend kom ik overeind, leek wel een soort zombie, maar goed mij opgefrist de schoenen aan en gaan. We zouden de rode ronde lopen die is 14 km, lang zat, voor Saartje, helaas werd het natuurlijk meer, want eerst liepen we fout, dus konden we dat hele eind terug en dat was al een aardige klim, we hebben vele meters flink naar beneden moeten lopen maar dan weet je dat je ook weer vele meters omhoog moet klimmen.  En gaf ik keer aan dat we op de helft van de wandeling zaten, de moed schoot in mijn schoenen, dacht waar ben ik aan begonnen, was warm, weinig bankjes onderweg, veel klimmen en dalen, zeker geen goede keus geweest vandaag. Ben baalde als ik weer ging demarreren bij een klimming, ik kan daar niets aan doen, maar Ben loopt makkelijker naar beneden. Ook was hij gestruikeld over een boomtak, ik hoorde wel wat en Saartje kwam heel snel naar mij toe lopen, maar omdat mijn gehoor best wel slecht is kreeg ik het niet, tot dat ik hoorde laat je mij zo liggen, hummm niet gehoord sorry, wat gebroken nee, dan gaan we door.

Ff half 4 waren wij weer thuis zowat gelijk met de bussen waar de grijze golf inzat, om 5 uur naar het terras gelopen voor een drankje ( ik thee), daarna werden we geroepen voor het diner was vandaag een Amerikaans buffet en na afloop nog ff een kaart spel gedaan, maar ik voel nu mijn benen wel. Ook nog Pa en Prisca natuurlijk gebeld en nu zeg ik welterusten ben verrot.