Yosemite National Park 28-9-2019

Vanochtend nadat we de mail hadden binnen gehaald zijn we vertrokken naar het park om een trail te gaan lopen, het was vannacht goed koud geweest, de rijp zat op de ramen, maar toch in korte broek opstap wel met een vest/jas aan. Het was een tocht van ong 3 Miles en je moest ong 3 tot 4 uur voor uittrekken. Gemoedelijk gingen we op weg, we keken onze ogen uit, bomen zo dik, omgewaaid  als lucifer houtjes, maar wel met een diameter denk ik van ruim 3 mtr br. Dennenappels zo groot als Gerard zijn schoenen, hij heeft mt 47, dus dat is geen klein bericht. Je denk dat er overal watervallen zijn, maar dat is niet zo dat zijn de boomtop heel hoog in de lucht die ruisen . Soms staat er ook zomaar een kale stam tussen de bomen, er vliegen kleine vogeltjes rond, we horen spechten hun werk doen, krekels springen met ons mee, en vlinders fladderen rond, de temperatuur stijgt, het word lekker weer. Alleen nog steeds geen beren, wat te doen als je een beer tegen komt, je kan moh zeggen en doorlopen maar dat is niet echt verstandig, stil blijven staan en naar de grond blijven kijken en je zo groot/breed mogelijk maken. Ben zeg ik ga rennen, dan zet ik mijn fototoestel op sport stand, zeg ik, maar we komen geen beer tegen, wel een eekhoorn die aan zijn winter voorraad aan het verzamelen was, zo grappig gezicht, kon er wel uren naar kijken. Steeds een stapje dichter bij deden we, hij/zij rook onraad, en dacht dit zijn wel hele grote eekhoorns, die blijven van mijn dennenappel, hij/zij aan de sjouw met dat ding, wij zijn door gelopen, we wilde geen stukje.

Ook hebben we de mammoetbomen( Seguoiadendron giganteum) aanschouwd, gigantisch zijn deze en ook zeer  beschermd, we lopen verder en verder, het pad word soms erg smal, we moeten 2x een riviertje oversteken, en we lopen keuvelend verder, zus heeft een of andere app op haar telefoon en we dwalen alleen maar verder van de auto af, we hebben al ruim 2,5 uur gelopen, dus we keren, en zetten er stevig de pas erin, na 2x de rivier weer te zijn overgestoken, komt er een zwaar stuk, we moeten klimmen en niet zo klein beetje ook, The return uphill is moderately strenuous ( 600ft(183m) elevation gain). Dus in het gewoon Nederlands een klote eind omhoog. Eerste stuk lopen Ben en ik nog samen, maar na een blaasje ga ik voor, eerst zachtjes zingend maar al snel met geluid zag toch niemand meer, Ben had het wel gehoord, maar als je zingt blijf je ademhaling goed en loop je veel sneller. Maar was blij dat ik boven was nog een stukje door naar de auto. We verlaten het park en hebben besloten om een slaapplaats te zoeken richting SAN Francisco,  De weg slingert weer naar beneden, we rijden over bruggen en rivieren, het landschap veranderd, koeien, paarden staan er in de weides, alleen helaas geen cowboys, die naar paard en zweet ruiken, dat is nog alleen maar in de film.       “ Het Gebeurde in het Westen”